Salzburgerland

Salzburgerland heeft een inwoneraantal van ongeveer 490.000 en is de jongste provincie van Oostenrijk. De hoofdstad Salzburg is niet alleen zetel van de landelijke regering, maar ook van de aartsbisschop van Salzburg.

Salz (zout) heeft duidelijk zijn stempel op de regio gedrukt. Zout was eeuwenlang een begeerd ruil- en betaalmiddel. De Romeinse soldaten kregen een deel van hun soldij uitgekeerd in zout, sal in het Latijn, waarvan het woord salaris is afgeleid. Bekend zijn de zoutwegen waarover het zout, en daarmee vaak andere culturen en gewoonten door Europa werden verspreid.Het Salzburger Land is beslist meer dan de omgeving van de stad Salzburg. De regio begint net over de Duits/Oostenrijkse grens en eindigt in de Kitzbüheler Alpen, de Hohe en Niedere Tauern en het populaire merengebied Salzkammergut. Het mooie, afwisselende landschap, van bergen, meren, bossen en dalen, in combinatie met een aantal interessante culturele bezienswaardigheden is het sterke punt van het Salzburgerland.

Net zoals de rest van Oostenrijk viel het huidige Salzburgerland al in de smaak bij de Illyriërs. de Kelten en de Romeinen. Romeinen namen de zoutwinning over van de Kelten en stichtten Juvavum, dat later Salzburg (de streek van het zout) zou worden. Onder keizer Claudius was het een belangrijke stad van waaruit alle oost-west- en noord-zuidverbindingen - via de Grossglockner naar Venetië en Rome gecontroleerd werden. Na de inval van de barbaren ging het snel bergaf met de streek; zowel de Beiers als de Franken vielen voor de aantrekkingskracht van de oevers van de Salzach.

Het is overigens een Frankische monnik, Rupert. die in de 7de eeuw begon met de evangelisering van de regio. Met hun bekende voorkeur voor mooie plekjes stichtten de monniken aan de voet van de Mönchsberg de Sint-Pietersabdij. In 774 had Salzburg door zijn bekeringsijver een solide reputatie opgebouwd en werd het verantwoordelijk voor de kerstening van een groot deel van de Alpen en het Donaubekken. De monnik Vergilius droeg daar met de gebruikelijke efficiëntie van de Ierse monniken flink zijn steentje toe bij.

In het jaar 1000 strekten de grenzen van Salzburgerland zich uit tot Hongarije. Het was het belangrijkste machtsblok in het zuiden van het Heilig Roomse Rijk. Door de zoutwinning in Hallein en de goudwinning in het Tauerngebergte kende het een ongeëvenaarde voorspoed. Het beschermde die voorspoed niet alleen (met de bouw van het fort van Hohensalzburg in de Ilde eeuw), het pakte er ook stevig mee uit (met de bouw van een Romaanse kathedraal in de 12de eeuw). In 1278 verleende keizer Rudolf I de titel van prins aan de bisschoppen van Salzburg. De macht van de prinsaartsbisschoppen was uiteindelijk zo groot dat ze heel wat tegenstand begonnen te ondervinden, eerst van de burgerij, die zelf belust was op macht, en daarna van de zwaar uitgebuite boerenbevolking. Maar die tegenstand werd telkens getemd en op het toppunt van hun macht beslisten de prinsen om de Romaanse kathedraal af te breken en een nog grootser bouwwerk in de plaats te zetten, en om de stad in snel tempo te verbouwen in barokstijl.


Oberösterreich heeft een inwoneraantal van ongeveer 1.4 miljoen en is een provincie van Oostenrijk. De hoofdstad is Linz, wat tevens de grootste stad.

Kenmerkend voor Oberosterreich is de verscheidenheid van het landschap. Salzkammergut ligt immers voor een groot deel op het grondgebied van Oberösterreich (Sankt Wolfgang, Bad Ischl, Halistatt). In het noorden van de provincie, tegen het Boheems massief, ligt het Mühlviertel, een licht heuvelend en bebost plateau, waar het plattelandsleven zogoed als intact gebleven is. Rond de hoofdstad Linz strekt zich een dynamisch industrieel gebied uit. Om maar te zeggen dat Oberösterreich contrasten biedt. De fanatieke volgers van onbetreden paden komen hier overigens ook aan hun trekken, want de provincie is tot nu toe gespaard gebleven van de overlast van het massatoerisme. 
 

Niederösterreich

Niederösterreich heeft een inwoneraantal van ongeveer 1.5miljoen en is de grootste provincie van Oostenrijk. De hoofdstad van de provincie is St. Pölten. Sinds 1920 maakt Wenen niet langer deel uit van Niederösterreich, want de hoofdstad werd toen een land (provincie) op zich. Vreemd genoeg moest Niederösterreich het tot de jaren 80 zonder hoofdstad stellen, toen door middel van een referendum voor Sankt Pölten gekozen werd. De provincie telt een grote diversiteit van landschappen. In het noorden ligt het Waldviertel, een uitgestrekt bebost en met valleien doorsneden plateau. Meer naar het oosten strekt zich het Weinviertel uit, een wijnbouwgebied waarvan de terrassen op de uitlopers van de Boheemse bergen liggen - 60 % van de Oostenrijkse wijn komt uit Niederösterreich. In het midden stroomt de Donau, door een dal vol verleidelijke stadjes. Tussen Melk en Krems ligt de meest romantische streek: de Wachau, een brede vallei van de Donau. En in het zuiden verschijnen de eerste uitlopers van de Alpen, met toppen tot 2075 m zoals de Schneeberg, de ötscher en de Raxalpe. Ten slotte gaat Niederösterreich er trots op dat hier de wieg van Oostenrijk stond. Tot hier reikte immers de oostelijke grens van het Romeinse Rijk, zoals we kunnen opmaken uit de overblijfselen van de Romeinse steden: Cetium (Sankt Pölten), Comagenae (Tulln), Vindobona (Wenen) en Carnuntum (Petronell). Karel de Grote stichtte hier de Oostmark (Ostmark of Ostarîchi), waarvan de naam Oostenrijk is afgeleid. Deze namen worden voor het eerst vermeld in een document uit 996.
 
 
Wenen (Wien)

Wenen heeft een inwoneraantal van ongeveer 1.8 miljoen en is de hoofdstad van Oostenrijk, gelegen aan de Donau. Wenen is tegelijk een provincie van Oostenrijk.

De hoofdstad van Oostenrijk behoort tot de wereldsteden die u eens in uw leven bezocht moet hebben. Het historische centrum van de Donaumetropool en de adembenemende buitenverblijven zijn zo goed bewaard dat de Habsburgers er nu nog moeiteloos hun weg zouden vinden. De bezoeker van Wenen bekruipt gemakkelijk het gevoel elk moment keizer Frans Jozef en zijn gevolg tegen te komen.

Wenen is de stad van grandeur en nostalgie, van muziek en beeldende kunst, op het kruispunt van Oost- en West-Europa. Zoals de Oostenrijkers zelf zeggen:'Wien ist anders.' Bijna zeven eeuwen lang de hoofdstad van het Habsburgse rijk en sinds 1918 die van Oostenrijk: Wenen is de historische stad bij uitstek en draagt uitgesproken sporen van de opmerkelijke rol die het door de eeuwen heen heeft gespeeld. Hoe grondig Wenen telkens opnieuw verwoest werd, tijdens de aanvallen van de Ottomanen, de napoleontische oorlogen en Tweede Wereldoorlog- keer op keer krabbelde het moedig overeind. Die drang om het prestige hoog te houden en een vooraanstaande positie in te blijven nemen, is net de belangrijkste reden waarom de meeste naar Wenen afzakken: ze komen genieten van de tekenen van een rijke en lange geschiedenis. Van de romantische, tragische en wat ouderwetse sfeer van de glorierijke dagen van weleer. Voor veel bezoekers blijft de meest fascinerende aantrekkingspool van de stad dan ook het tentoonspreiden en het in elkaar overvloeien van tegenstellingen.

Wenen biedt ook heerlijke verrassingen: ontdek een nonchalante, verdraagzame, bijna vrolijke en zorgeloze stad, met intelligente levenskunst, groenzones en authentieke stukjes platteland. Wenen laat zich niet vangen in definities. Iedereen beleeft de stad volgens zijn eigen droombeelden, illusies en clichés en ontdekt er gegarandeerd iets anders. In ieder geval laat Wenen je nooit onverschillig en stelt het zelden teleur. De betovering wordt achteraf zelfs nog sterker: je hebt onweerstaanbare zin om terug te keren, om een indruk bevestigd te zien of om een misvatting de wereld uitte helpen. In dat stadium zul je begrijpen dat Wenen je op een zalige en slimme manier in de val heeft gelokt.
 
 
 

Begin- en eindpunt rondreis = Salzburg.  Afstand Utrecht-Salzburg = 925 km.  Afstand rondreis =1470 km.